با نگاهی به صفحات تاریخ و غور در گذشته ی تاریخی «مسجد» می توان گفت مسجد اولین نهاد فرهنگی، اجتماعی و سازمانی است که مستقیما توسط پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و در نخستین روزهای تاسیس حکومت اسلامی پایه گذاری شده است.

مسجد از ابتدای تاسیس قلب تپنده ی جامعه اسلامی، مرکز بی بدیل اجتماع مسلمانان، کانون همفکری و مشورت و فرماندهی و محل حل مشکلات جامعه ی اسلامی بر محور ذکر و دعا بوده است.

شاید بتوان گفت مسجد در گذر تاریخ فراز و نشیب های متعددی را طی کرده، از تحولات فرهنگی گرفته تا معماری و زینت ظاهری اما حقیقت آن است که «مسجد» در باطن هرگز تعریف اصیل خود را از دست نداده و هنوز هم کانون عبادت فردی و اجتماعی مسلمانان است.

مسجد از همان ابتدای اسلام، فقط یک عبادتگاه نبود بلکه محل اجتماع و مکان تجلی وحدت امت اسلامی بود و در این مکان مقدس به همه ی شئون جامعه ی اسلامی  اعم از عبادی، سیاسی، اقتصادی، قضایی، ارتباطی،تبلیغاتی و ... پرداخته می شد.

البته با وجود همه ی کارکردهای متعدد، همواره روح مسجد «مسجد و محل عبادت بودن» است و این شالوده و پایه ی همه ی فعالیت های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ... امت مسلمان در راستای عبودیت حضرت باری تعالی است.

امیرحسین احمدنیا – 10رجب1442